Prolog

Niall POV

Wsiadłem do samochodu, otworzyłem szybę i odpaliłem silnik. Gdy ruszyłem, od razu poczułem powiew wiatru na swojej skórze. Dawał on ulgę w tak upalne sierpniowe dni. Zatrzymałem się na parkingu przy sklepie i wysiadłem z samochodu. Kupiłem sobie puszkę coli i wróciłem do auta. Nagle przypomniałem sobie, że zapomniałem sprawdzić czy wziąłem wszystkie potrzebne dokumenty na uczelnię.

Tak, Niall. W połowie drogi przypominasz sobie czy masz wszystko. Geniusz!, śmiałem się z samego siebie w myślach.

Zajrzałem do schowka i wyjąłem teczkę. Dokładnie przejrzałem papiery i stwierdziłem, że mam wszystko. Odetchnąłem z ulgą, bo nie musiałem się wracać. Ruszyłem dalej z drogę. Dojazd zajął mi mniej niż godzinę. Wziąłem teczkę, opuściłem samochód i udałem się do dziekanatu. Przede mną w kolejce było kilka osób, więc poczekałem dobre dwadzieścia minut. Przyszła moja kolej. Oddanie dokumentów i krótki wywiad zajęły mi dosłownie chwilę i już wracałem na parking gdzie stał mój samochód.

Nie zdążyłem odpalić silnika, a zadzwonił mój telefon. Spojrzałem na wyświetlacz ,,Angela''.

Odebrałem.

-Halo?

Po drugiej stronie usłyszałem oczywiście, mój ulubiony damski głos.

-Kiedy będziesz u mnie?

-Właśnie odjeżdżam z uczelni, będę za piętnaście minut.

-Okej, to dobrze, bo muszę ci coś powiedzieć.- jakoś dziwnie posmutniała.

-Coś się stało?

Zaśmiała się.

-Nie,coś ty! Wszystko gra.

Zakończyłem rozmowę i ruszyłem. Droga zajęła mi jednak więcej czasu niż przypuszczałem, bo na mieście były duże korki. Jak zwykle robili jakieś remonty. Słońce świeciło prosto w szybę. Wyjąłem więc okulary ze schowka i założyłem. Włączyłem radio i maksymalnie rozsunąłem obie szyby. Teraz czułem się jak prawdziwy student medycyny na University of California.

W końcu przeprawiłem się przez te korki i zajechałem pod dom Angeli. Z uśmiechem na ustach powędrowałem do drzwi jej domu. Na progu przywitała mnie uśmiechem i buziakiem w policzek. Wszedłem do środka.

-To co chciałaś mi powiedzieć?

Podeszła do mnie i spojrzała mi prosto w oczy. Złapała mnie za dłonie.

-Kocham Cię, Ni.

-Też Cię kocham.

-Ale to nie wszystko co mam ci do powiedzenia. Może usiądziesz?

Nie powiem. Trochę się przestraszyłem.

♥♥♥

Nie wiem czy się tego spodziewaliście czy nie, ale mam nadzieje, że jednak was zaskoczyłam ;)

Co niedziele będą pojawiać się nowe rozdziały